Urazy związane z nadużyciem
Chociaż urazy związane z nadużyciem w sporcie mogą nie zagrażać życiu, nie należy ich ignorować. Nieleczone urazy mogą prowadzić do poważniejszych dolegliwości. Dostawca usług medycznych może pomóc zdiagnozować uraz i opracować plan leczenia, który zminimalizuje ból i dyskomfort, i wrócić do sportu lub programu ćwiczeń w bezpieczny, stopniowy sposób. Dostawca medycyny sportowej pomoże Ci również uniknąć przyszłych urazów związanych z nadużyciem, oceniając Twoją technikę, harmonogram treningów i sprzęt.
Urazy związane z nadużyciem w sporcie są często wynikiem błędów treningowych, takich jak nieprawidłowa technika lub nadmierny wysiłek. Powoduje to przeciążenie tkanek w organizmie i może skutkować różnymi urazami. Do urazów tych może dojść również w wyniku specjalizacji sportowej. Jeśli masz dziecko, które cierpi z powodu urazu związanego z nadużyciem, powinieneś upewnić się, że ma odpowiednią diagnozę i leczenie.
Urazy związane z nadużyciem są stosunkowo powszechne w wielu sportach. Są one jednak wyzwaniem do oceny i leczenia. Dzieje się tak dlatego, że w grę wchodzi wiele czynników, co sprawia, że diagnoza i leczenie jest procesem złożonym. Ponadto, często trudno jest określić, dlaczego kontuzja wystąpiła w pierwszej kolejności. W zależności od rodzaju sportu, urazy związane z nadużyciem mogą być bardziej powszechne u sportowców akademickich.
Badania wykazały, że trenerzy i rodzice mają duży wpływ na wybór sportu przez młodzież, zwłaszcza jeśli chodzi o intensywny trening. Rodzice często wierzą, że zmuszanie dziecka do uprawiania jednego sportu przez cały rok przyniesie korzyści ich dziecku. Kluczowe znaczenie ma edukacja rodziców i trenerów w zakresie urazów związanych z nadużywaniem oraz zmiana polityki ligowej w celu ograniczenia takich aktywności. Poniżej przedstawiono kilka wskazówek, które pomogą rodzicom chronić swoje dzieci. Można również skonsultować się z producentem sprzętu sportowego lub urzędnikami szkolnymi.
Urazy związane z nadużyciem w sporcie mogą być niszczące dla młodych sportowców. Na szczęście dostępna jest pomoc zarówno w zakresie leczenia chirurgicznego jak i nie chirurgicznego. Lekarz medycyny sportowej może pomóc w leczeniu łokcia tenisisty, stanu, który wpływa na przedramię, a nawet zapobiec poważniejszym urazom.
Złamania stresowe
Złamania stresowe należą do najczęstszych rodzajów urazów sportowych i są często diagnozowane i zarządzane przez lekarzy rodzinnych. Jeśli u pacjenta wystąpi ból okostnej lub zlokalizowany ból kości, lub jeśli ostatnio zwiększył on swój program ćwiczeń, lekarz powinien podejrzewać złamanie stresowe. Pacjent powinien być również oceniony pod kątem zmian przerzutowych lub innych źródeł bólu kostnego. Leczenie złamań stresowych zależy od ciężkości i rodzaju złamania.
Złamanie stresowe powstaje w wyniku powtarzających się naprężeń wywieranych na kość. Są one najczęściej spotykane w kończynach dolnych, ale mogą również wystąpić w innych częściach ciała. Większość osób cierpiących na złamania naprężeniowe odczuwa łagodny ból, ale może on się nasilić po tygodniu lub dwóch odpoczynku. Jeśli ból jest intensywny, należy natychmiast przerwać ćwiczenia. Ponadto, noszenie odpowiedniego obuwia jest niezbędne.
Złamania stresowe są wynikiem nadmiernej siły działającej na kości i mogą powodować silny ból i obrzęk. Złamania te często wynikają z uprawiania sportów o dużej sile uderzenia, takich jak bieganie czy skakanie. Biegacze, zwłaszcza ci, którzy trenują na długich dystansach, są narażeni na złamania pod wpływem stresu, ponieważ ich kości są pod ogromnym ciśnieniem przez długi okres czasu. Ponadto, starzenie się jest czynnikiem, ponieważ kości starszych osób stają się bardziej kruche z wiekiem.
Leczenie złamania stresowego zazwyczaj obejmuje odpoczynek i miękki gips w celu zmniejszenia nacisku na dotknięty obszar. Niektóre osoby mogą wymagać operacji w celu naprawy uszkodzenia. Chirurdzy mogą umieścić szpilki lub śruby, aby utrzymać kości razem. Operacja ta wymaga zazwyczaj około sześciu do ośmiu tygodni rekonwalescencji. Leczenie obejmuje również ograniczenie rodzaju ćwiczeń, aby zapobiec ponownemu urazowi.
Leczenie złamań stresowych będzie się różnić w zależności od ciężkości złamania. W ciężkich przypadkach wymagany jest okres unieruchomienia podczas gojenia się złamania. W łagodniejszych przypadkach, okres lekkiej aktywności, takiej jak pływanie lub spacer, jest odpowiedni. Pacjenci mogą również korzystać z buta do noszenia ciężarów. Pacjent może również rozpocząć terapię fizyczną.
Złamania stresowe mogą wystąpić u osób w każdym wieku, które uprawiają powtarzalne sporty. Są one jednak częstsze u kobiet-sportowców niż u mężczyzn. Urazy te mogą być również wynikiem innych schorzeń, takich jak osteoporoza, zaburzenia odżywiania lub nieregularny cykl miesiączkowy. Jeśli dojdzie do złamania stresowego, lekarz oceni czynniki ryzyka pacjenta.
Urazy mankietu rotatorów
Urazy mankietu rotatorów są jedną z najczęstszych przyczyn bólu i urazów u sportowców, w tym sportowców elitarnych. Mogą być leczone zachowawczo lub chirurgicznie, w zależności od ciężkości i lokalizacji uszkodzenia. Decyzje dotyczące leczenia zależą również od sportu i wieku sportowca, pozycji i obecności innych urazów. Leczenie zachowawcze często obejmuje leki przeciwzapalne i zastrzyki. Oprócz leków, po operacji konieczny jest kompleksowy program rehabilitacji.
Jeśli rozdarcie jest duże lub jeśli rozdarcie zostało zainfekowane ciałem obcym, operacja może być konieczna. Oprócz naprawy rozdarcia, lekarze mogą również usunąć ewentualne ostrogi kostne lub złogi wapnia. Choć większość przypadków naderwania mankietu rotatorów nie powoduje bólu w ciągu dnia, mogą one być osłabiające i uniemożliwiać wykonywanie zwykłych czynności.
Zdjęcia rentgenowskie i rezonans magnetyczny to powszechnie stosowane badania w celu zdiagnozowania urazów mankietu rotatorów. Obie procedury tworzą obrazy tkanek wewnętrznych przy użyciu częstotliwości radiowych i dużych magnesów. Pomocne w ocenie uszkodzeń mankietu rotatorów jest także diagnostyczne badanie ultrasonograficzne. Jednak oba te narzędzia diagnostyczne wymagają specjalistycznej wiedzy na temat aktualnego poziomu aktywności pacjenta oraz jego historii medycznej.
Rozerwanie mankietu rotatorów może być spowodowane urazem, takim jak podnoszenie ciężkich przedmiotów lub upadek na wyciągniętą rękę. Może być również wynikiem powtarzających się ruchów, które obciążają mankiet rotatorów. Może to obejmować obowiązki lub prace, które obejmują powtarzające się ruchy.
Podczas gdy większość przypadków naderwania mankietu rotatorów może być leczona zachowawczo, niektóre wymagają operacji. Leczenie chirurgiczne polega na ponownym połączeniu rozerwanego ścięgna mankietu rotatorów z kością ramienną. Nie jest to poważna operacja, ale wymaga długiego okresu rekonwalescencji. Leczenie chirurgiczne jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku całkowitego lub częściowego rozerwania.
Rehabilitacja fizyczna powinna skupić się na zmniejszeniu bólu i stanu zapalnego. Rehabilitacja powinna obejmować ćwiczenia mające na celu przekwalifikowanie mięśni mankietu rotatorów i przywrócenie normalnego zakresu ruchu. Miejscowe metody fizyczne mogą obejmować stymulację elektryczną i lód. Oprócz tych ćwiczeń, sportowiec powinien unikać działań, które odtwarzają objawy.